Κι αν στο άμεσο μέλλον δεν πληρώνετε μόνο σε ευρώ; Κατά την ολοκλήρωση της παραγγελίας σας, εκτός από την εμφανιζόμενη τιμή, θα αφαιρούνταν από τον λογαριασμό σας το οικολογικό κόστος της αγοράς σας, με όριο που δεν πρέπει να ξεπεραστεί κατά τη διάρκεια του έτους. Στόχος: να μειώσουμε το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα, να επιτύχουμε τους στόχους μας για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και να περιορίσουμε την έκταση της υπερθέρμανσης του πλανήτη τις επόμενες δεκαετίες.
>> Και εσείς, ποιο είναι το αποτύπωμα άνθρακα σας; Κανε το τεστ
Η ιδέα αυτής της «άδειας άνθρακα», στο επίκεντρο του σεναρίου της ντοκιμαντέρ «2050: ας ανοίξουμε τα μάτια μας» που μεταδόθηκε σήμερα Δευτέρα το απόγευμα στο BFMTV, δεν είναι καινούργια: ένα τέτοιο σύστημα είχε σκεφτεί ο Anglo. -Σάξονες ερευνητές. από τη δεκαετία του 1990. Αλλά αντιμέτωποι με την κλιματική έκτακτη ανάγκη, η ιδέα εξαπλώνεται: οικονομολόγοι, περιβαλλοντικοί ακτιβιστές, ΜΚΟ και ακόμη και αιρετοί αξιωματούχοι προτείνουν τώρα τη δημιουργία αυτής της "ατομικής ποσόστωσης άνθρακα" ή "λογαριασμού άνθρακα".
"Πρέπει να επιτύχουμε ουδετερότητα άνθρακα και δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι για να φτάσουμε εκεί", δήλωσε ο Jean-Marc Fiévet, αναπληρωτής της Αναγέννησης για το Deux-Sèvres.
Μια πιστωτική κάρτα άνθρακα;
Αυτός ο εκλεγμένος υπερασπίζεται την αρχή του «λογαριασμού άνθρακα», που θα «το πετύχαινε τόσο συλλογικά όσο και ατομικά». Εάν εφαρμοζόταν ένα τέτοιο σύστημα, κάθε άτομο θα λάμβανε στη συνέχεια ποσόστωση ισοδύναμου CO2 που δεν θα πρέπει να ξεπεραστεί σε διάστημα ενός έτους. Κάθε χρόνο, αυτή η ποσόστωση θα μειωνόταν, προκειμένου να μας ενθαρρύνει να καταναλώνουμε διαφορετικά και, επομένως, συλλογικά και σταδιακά να μειώνουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Συγκεκριμένα, η συσκευή θα μπορούσε να υλοποιηθεί με τη μορφή ενός είδους τραπεζικής κάρτας, η οποία θα συνόδευε το υπόλοιπο απόθεμα CO2, που θα παρουσιαζόταν με κάθε αγορά προκειμένου να αποσυρθεί η «τιμή άνθρακα» του προϊόντος. Το 2019, μια σουηδική start-up είχε φανταστεί έτσι με τη Mastercard μια πιστωτική κάρτα που υπολόγιζε το αποτύπωμα άνθρακα κάθε αγοράς και ενημέρωνε τον καταναλωτή, όντας σε θέση ακόμη και να «μπλοκάρει» τα έξοδα μόλις φτάσει στο «μέγιστο άνθρακα».
Κάθε αγορά θα μείωνε τη διαθέσιμη ποσόστωσή μας ανάλογα με το οικολογικό της κόστος, που συνδέεται ιδίως με την παραγωγή ή τη μεταφορά της, ένα είδος «διατροφικής βαθμολογίας» άνθρακα . Η ιδέα είναι ειδικότερα να ευαισθητοποιηθεί ότι η κατανάλωση μιας μπανάνας από τη Νότια Αμερική ή ενός αχλαδιού που καλλιεργείται λίγα χιλιόμετρα μακριά δεν έχει τον ίδιο αντίκτυπο στον άνθρακα.
Φυσικά, γιατί να παρέχετε αξιόπιστη σήμανση άνθρακα σε οτιδήποτε προσφέρεται προς πώληση; Ο νόμος για την καταπολέμηση της σπατάλης τροφίμων και την κυκλική οικονομία, που ψηφίστηκε το 2020, προβλέπει ήδη σχεδιασμό και εφαρμογή συστήματος περιβαλλοντικής σήμανσης στα τρόφιμα. Ένα πείραμα οδήγησε επίσης στην οικολογική βαθμολογία , έναν πρώτο δείκτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των προϊόντων διατροφής.
Ο νόμος του 2021 για το κλίμα και την ανθεκτικότητα προβλέπει επίσης ένα νέο πείραμα στην περιβαλλοντική επισήμανση, ιδίως στον τομέα των κλωστοϋφαντουργικών ενδυμάτων και των υποδημάτων.
«Ο στόχος των ποσοστώσεων είναι να πείσουν τους καταναλωτές να επιλέξουν προϊόντα και μεθόδους παραγωγής με το χαμηλότερο δυνατό οικολογικό αποτύπωμα», εξηγεί ο πρώην ανώτερος δημόσιος υπάλληλος Pierre Calame, υπερασπιστής του συστήματος.
«Ωστόσο, οι διαφορές, για ένα δεδομένο προϊόν, είναι σημαντικές: για το κρέας σύμφωνα με τη μέθοδο εκτροφής, για τα μεταλλικά προϊόντα σύμφωνα με το ποσοστό ανακύκλωσης...», διευκρίνισε κατά τη διάρκεια της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για την Ενεργειακή Μετάβαση. , στη Γενεύη.
Η ιδέα είναι να ξεκινήσει η «ευαισθητοποίηση μέσω της επισήμανσης», αφθονεί ο Jean-Marc Fiévet. Παράδειγμα για το κρέας: ένα κιλό βοείου κρέατος ισοδυναμεί με εκπομπή 27 kg CO2, έναντι 39 kg για το αρνί. Πολύ μπροστά από το χοιρινό (12,1 κιλά), τη γαλοπούλα (10,9 κιλά) ή το κοτόπουλο (6,9 κιλά), σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO).
Ένα άλλο παράδειγμα: το βόειο κρέας που παράγεται στη Δυτική Ευρώπη έχει αποτύπωμα άνθρακα κατά μέσο όρο 4 φορές χαμηλότερο από αυτό του βοείου κρέατος που παράγεται στη Νότια Ασία ή τη Λατινική Αμερική, και πάλι σύμφωνα με τον FAO . Οι αγελάδες που εκτρέφονται σε φυσικούς βοσκότοπους εκπέμπουν λιγότερα αέρια θερμοκηπίου από τα βοοειδή που εκτρέφονται σε αποψιλωμένη γη.
Επηρεάζοντας τις επιλογές των καταναλωτών, οι υποστηρικτές της ατομικής ποσόστωσης άνθρακα πιστεύουν ότι το σύστημα θα έχει πολύ γρήγορα επιπτώσεις στις βιομηχανίες. «Αυτό θα δημιουργήσει νέες συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ εταιρειών του ίδιου κλάδου προς όφελος των καλύτερων περιβαλλοντικών πλειοδοτών», κρίνει ο Pierre Calame.
Ένας ενάρετος κύκλος;
Για να επιτευχθεί ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το αποτύπωμα άνθρακα ενός Γάλλου δεν πρέπει να υπερβαίνει το ισοδύναμο των 2 τόνων CO2 ετησίως. Πλέον υπολογίζεται κατά μέσο όρο σε 9 τόνους, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία πριν από την Covid από το Υπουργείο Ενέργειας Μετάβασης. Αλλά πολλά νοικοκυριά, ειδικά τα πιο μετριοπαθή, βρίσκονται πολύ κάτω από αυτό το όριο.
Επομένως, η συσκευή απαιτεί μια μορφή «ευελιξίας», «πρέπει να είσαι ρεαλιστής», πιστεύει ο ακτιβιστής για το κλίμα Côme Girschig. Για να παρέχουν αυτήν την ευελιξία, οι υπερασπιστές της ατομικής ποσόστωσης άνθρακα πρότειναν ένα σύστημα εμπορίας: ένα άτομο που επιθυμεί να υπερβεί την ποσόστωση άνθρακα που του έχει χορηγηθεί θα είναι υποχρεωμένο να αγοράσει πρόσθετες ποσοστώσεις στην αγορά, από ένα άτομο με πιο οικολογικό τρόπο ζωής.
«Ο στόχος είναι να επιτευχθεί το κοινό καλό επιβάλλοντας σε κάθε πολίτη τους λιγότερους δυνατούς περιορισμούς», διαβεβαιώνει ο Pierre Calame. «Στόχος είναι η ετήσια μείωση των εκπομπών, όχι να επιβάλλεται να κάνουν όλοι τις ίδιες επιλογές ζωής».
Πέρα από την απλή αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», το σύστημα θα επέτρεπε την ανακατανομή μεταξύ ατόμων, προς όφελος εκείνων που εκπέμπουν λιγότερο από την ετήσια ποσόστωσή τους. «Ο στόχος είναι επομένως διπλός: να κατευναστεί ο κοινωνικός θυμός και να επιτευχθεί η ουδετερότητα των εκπομπών άνθρακα», διευκρινίζει η Côme Girschig.
Το να επιτραπεί στους πολίτες να εμπορεύονται περίσσεια άνθρακα θα επιτρέψει επίσης την άμβλυνση του προβλήματος των "οριζόντιων ανισοτήτων". Αγροτική περιοχή ή αστική περιοχή, ζεστή περιοχή ή ψυχρή περιοχή… Γιατί ακόμη και με παρόμοια εισοδήματα, το οικολογικό αποτύπωμα δύο νοικοκυριών μπορεί να διαφέρει σημαντικά ανάλογα με τις συνθήκες διαβίωσής τους.
«Προωθεί τους πάντες να μειώσουν το αποτύπωμά τους: εκείνους που καταναλώνουν λίγα για να πουλήσουν και εκείνους που καταναλώνουν πολλά να πληρώσουν λιγότερα», συνοψίζει ο Jean-Marc Fiévet.
«Ριζικό πρόβλημα, ριζική λύση»
Μένει να πειστεί πέρα από τους αγωνιστικούς κύκλους. Το Côme Girschig "δεν είναι καθόλου σίγουρο" ότι αυτό το ατομικό σύστημα ποσοστώσεων άνθρακα θα γίνει αποδεκτό από την κοινή γνώμη. «Η απουσία ορίων κατανάλωσης είναι πολύ εδραιωμένη», εξηγεί. Εάν η αρχή της επισήμανσης του άνθρακα έχει, για παράδειγμα, υπερασπιστεί τα μέλη της Συνέλευσης των Πολιτών για το Κλίμα , τα τελευταία δήλωσαν ότι δεν θέλουν να "περιορίσουν τον καταναλωτή στις επιλογές του".
Αλλά «ριζικό πρόβλημα, ριζική λύση», λέει ο Pierre Calame. «Δεν είναι η λύση που είναι ριζική, είναι το ίδιο το πρόβλημα».
Για την ώρα, ο Jean-Marc Fiévet είναι ένας από τους λίγους αιρετούς που το προωθούν. «Μιλάω πολύ για αυτό σε συναδέλφους, σε αιρετούς, αλλά ο κόσμος δυσκολεύεται να δει τον σκοπό, λέει στον εαυτό του ότι θα είναι περίπλοκο», θρηνεί ο βουλευτής Αναγέννησης.
0 Σχόλια